Uzayda Yolculuk İçin Kendini Onaran Çip

Bugünün teknolojisiyle üretilecek normal bir uzay aracının en yakın yıldıza ulaşması 18,000 seneden çok sürer. Ancak silikon bir çipten yapılacak bir nano uzay gemisi ışık hızının 5’de biri sürate erişerek en yakın yıldız sistemi Alpha Centauri’ye yalnızca 20 senede ulaşabilir. Ancak derin uzayın maruz bırakacağı yoğun radyasyon ve sıcaklıkta bu nano uzay aracı hayatta kalamaz. İşte NASA ve KAIST’ten bilim insanları bu yolculuk sırasında kendi kendini iyileştirecek bir çip geliştiriyorlar. Çipin bu yıldızlararası yolculukta hayatta kalmasını sağlamak amacıyla üç yol var, bunun en bariz olanı metal bir kalkanla radyasyonu uzak tutmak ama bu küçük bir uzay aracı amacıyla ağır ve hantal olacaktır. Alternatif olarak astronomlar uzay aracının radyasyona maruziyetini azaltacak bir rota seçebilir , ancak bu yolculuğun sınırlayabilir ve süreden kaynaklı hesaba katılmayan zararlar doğurabilir. Üçüncü metot ise radyasyon şuurlu dönem dizaynı. Standart fin alan etkili transistör (FinFET)  yerine , “her yönü kapılı-gate all around” nano tel transistör(GAA FET)  kullanabilir. Bu dönemlerde kapı nanotelle sarılarak, ona doğru olan elektron akışı önleniyor ya da izin veriliyor. Dual kontakt pedleri yardımıyla kapı ve onu saran kanala akımın girmesine izin veriliyor. 10 nanosaniyede 900 ° C’in üstüne çıkarıyor. İşte bu ısı yardımıyla radyasyon, gerilim ve yaşlanmadan kaynaklı bozunma onarılıyor. Bu sistem silikon-çip uzay gemisinin mikro işlemci, DRAM hafıza ve flash hafıza sürücüsünde test edildi. Üç testte de cihazın ömrü ve radyasyon kaynaklı defoları yine yine onarıldı. Flash hafıza 10,000 kez, DRAM ise 1012’den daha çok kez onarılabiliyor. Bu teknoloji yardımıyla kozmik radyasyon ve daha küçük dönemler yapılarak, uzun süreli uzay yolculukları amacıyla nano uzay araçları üretilebilir.